وقتی  دندانی را به دلیلی  از دست میدهید، راهی برای بازگرداندن لبخند زیبای شما وجود دارد. یک ایمپلنت دندانی ظاهر و احساسی شبیه دندان از دست رفته‌ را به شما می‌دهد. دندانپزشک یک پایه یا فریم فلزی را زیر لثه قرار می‌دهد که درست شبیه ریشه یک دندان به استخوان فک متصل می‌شود. سپس یک دندان جایگزین را روی ایمپلنت قرار می‌دهد به نحوی که شبیه وضعیت دندان اصلی به نظر می آید. اغلب بیماران معتقدند، ایمپلنت مطمئن و با ثبات است و آن را جایگزین خوبی برای دندان از دست رفته‌شان می‌دانند. ایمپلنت نیاز به جراحی دارد، بنابراین بیمار باید لثه‌های سالم داشته و استخوان کافی جهت ساپورت ایمپلنت داشته باشد.

مراحل جایگزینی ایمپلنت:

جراحی جهت قرار دادن پایه ایمپلنت در دهان انجام میگیرد. معمولا شش ماه زمان نیاز است تا استخوان حول پایه تعبیه شده رشد کرده و آن را محکم در برگیرد. برخی ایمپلنت ها نیاز به یک جراحی ثانویه نیزدارند تا یک رابط یا  Post ، پایه را به دندان جایگزین متصل نماید. در سایر دیگر ایمپلنت ها، پایه و رابط بهم متصل هستند و همزمان قرار داده می‌شوند. پس ازچندین هفته که لثه‌ها بهبود یافتند، مرحله بعد شروع میگردد. دندانهای مصنوعی ساخته شده و به قسمت رابط پایه متصل می‌شوند. چون چندین بار امتحان دندانهای مصنوعی جهت تنظیم دقیق وضعیت آنها لازم است، این مرحله ممکن است یک یا دو ماه بطول بیانجامد. داروهای ضد درد معمول و گاهی آنتی بیوتیک تجویز می‌شود. دندانپزشک دستورات لازم جهت نحوه رعایت بهداشت دهان و نوع رژیم غذایی را به شما خواهد داد.

از مزایای استفاده از ایمپلنت و کاشت دندان ،در یک طبقه بندی استاندارد می توان گفت ایمپلنت گزینه ی مناسبی ست برای  افرادی که تمایل به داشتن دندانهایی شبیه به دندانهای طبیعی دارند و  افرادی که با دندان مصنوعی متحرک راحت نیستند و  کسانی که احتیاج به بریج یا پروتز ثابت دارند ونمیخواهند دندان های سالم مجاور جای خالی دندان از دست رفته آسیب ببیند یا تراشیده شود .

از نکات مهم در درمان ایمپلنت میتوان به گزینه های زیر اشاره نمود:

ایمپلنت به استخوان فک آسیب نمی‌زند
جنس ایمپلنت‌ها از تیتانیوم میباشد که در بدن کاملا خنثی هستند و در شرایط طبیعی نه‌تنها هیچ واکنش مضری برای بدن ایجاد نمی‌کنند بلکه با تغییرات سطحی ایجاد شده روی آنها، تمایل دارند جذب استخوان فک شوند. همچنین ایمپلنت مانع ادامه تحلیل استخوان فک می‌شود. قرار دادن ایمپلنت‌ها در شرایط بسیار نادر باعث هیچ واکنشی در استخوان نمی‌شود.

برخی بیماران نباید ایمپلنت استفاده کنند
تجویز کردن یا نکردن ایمپلنت به تشخیص دندان‌پزشک بستگی دارد. یعنی اینکه ایمپلنت موارد عدم تجویز محدودی نیز دارد افراد مبتلا به دیابت کنترل‌نشده، بیماران تحت‌ رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت و بیمارانی که طولانی‌مدت تحت‌درمان بیس‌فسفونات بوده‌اند نباید ایمپلنت استفاده کنند.

قرار دادن دندان روی ایمپلنت ممکن است وقت‌گیر باشد
پس از قرار دادن پیچ ایمپلنت با توجه به شرایط بین 2 تا 4 ماه فرد باید صبر کند تا استخوان اطراف ایمپلنت کاملا شکل گیرد. با این حال در برخی شرایط امکان دارد که در صورت مناسب بودن استخوان فک خصوصا در بخش دندان‌های قدامی که در ناحیه زیبایی هستند همزمان با قرار دادن ایمپلنت ، روکش موقت یا دائم را روی آن قرار داد.

ایمپلنت درد و ناراحتی ایجاد نمی‌کند
جراحی ایمپلنت باید در محیطی استریل انجام گیرد و در مقایسه با سایر جراحی‌های دهان، میزان درد و ناراحتی جراحی ایمپلنت بسیار کمتر است و با رعایت دستورات دندان‌پزشک اغلب بدون ناراحتی تمام می‌شود.

برخی افراد به جراحی سینوس فک نیاز دارند
اشخاصی که دندان‌های خلفی فک بالا را مدت‌ها قبل کشیده‌اند، سینوس‌های استخوان فک بالایی ، داخل استخوان گسترش می‌یابد. در این صورت استخوان کافی به منظور قرار دادن ایمپلنت وجود ندارد به همین دلیل قبل از قرار دادن ایمپلنت باید سینوس فک ترمیم و به طرف بالا برده شود. بعد از این جراحی می‌توان ایمپلنت را بلافاصله یا چهار ماه بعد قرار داد.

 قرار دادن همزمان ایمپلنت همراه کشیدن دندان نیز امکان پذیر است
دندان‌هایی که قابل نگهداری نیستند باید کشیده شوند و پس از آن باید دو الی سه ماه صبر کرد تا در  قسمت بدون دندان استخوان سازی صورت گیرد. پس از آن با صلاحدید دندان پزشک اگر ریشه دندان عفونی نشده باشد ، امکان قرار دادن همزمان ایمپلنت به همراه کشیدن دندان وجود دارد. مزیتی که این روش دارد اینست که  برای خارج کردن دندان و قرار دادن ایمپلنت به یک مرحله بی‌حسی و جراحی نیاز است و نیازی به تعویق درمان ایمپلنت نیست.